பஞ்சாப் விவசாயிகள் எதிர்ப்பு: விவசாயிகள் எதைப் பற்றி போராடுகிறார்கள்? அவர்கள் அரசாங்கத்திடம் என்ன கோருகிறார்கள்? 30 புதிய 2020

இரண்டு மாதங்களாக, மத்திய அரசின் மூன்று புதிய விவசாய சட்டங்களுக்கு எதிராக விவசாயிகள் கடுமையாகப் போராடி வருகின்றனர். அவர்களின் "டில்லி சலோ" அணிவகுப்பு நவம்பர் 26 ஆம் தேதி தொடங்கியது. நவம்பர் 28 அன்று கிளர்ச்சியுடன், நாட்டின் தலைநகரான புது தில்லியின் பல பகுதிகளில் முகாம்களை அமைத்தது.

அவர்களின் கோரிக்கைகள்:
குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலை (MSP-Minimum Support Price) மீது எழுதப்பட்ட உத்தரவாதம்:
விவசாய மசோதாக்களை அரசாங்கம் அறிமுகப்படுத்தியதிலிருந்து, விவசாயிகள் அவற்றை தற்போதுள்ள குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலை முறையை (எம்.எஸ்.பி) கடுமையான அச்சுறுத்தலாக கருதுகின்றனர். கான் இணைப்பு (Gaon Connection) மூலம் சமீபத்தில் 16 மாநிலங்களில் கணக்கெடுக்கப்பட்ட விவசாயிகளில் முப்பத்தொன்பது சதவீதம் பேர் இந்த அச்சத்தைப் பகிர்ந்து கொண்டனர். கணக்கெடுக்கப்பட்ட விவசாயிகளில் ஐம்பத்து ஒன்பது சதவீதம் பேர் எம்.எஸ்.பி கட்டாயமாக்க ஒரு சட்டத்தைக் கோரினர்.

அவர்களின் மிகப்பெரிய கோரிக்கைகளில் ஒன்று, எதிர்காலத்தில் மத்திய குழுமத்திற்கான எம்.எஸ்.பி மற்றும் பாரம்பரிய உணவு தானிய கொள்முதல் முறையின் தொடர்ச்சியை அரசாங்கம் உத்தரவாதம் அளிக்க வேண்டும்.

மின்சார மசோதா திருத்தம் ரத்து செய்யப்பட வேண்டும்:
மின்சார திருத்த மசோதாவை அரசாங்கம் ரத்து செய்ய வேண்டும் என்றும் விவசாயிகள் கோருகின்றனர். ஒரு முறை அமல்படுத்தப்பட்டால், இந்த மசோதா விவசாயிகளுக்கு இலவசமாக அல்லது மானியமாக மின்சாரம் வழங்கப்பட மாட்டாது என்று விவசாயிகள் அமைப்புகள் அஞ்சுகின்றன. இந்த மசோதா தனியார்மயமாக்கலை ஆதரிக்கிறது என்றும் பஞ்சாபில் விவசாயிகளுக்கு இலவச மின்சாரம் நிறுத்தப்படும் என்றும் அவர்கள் கூறுகிறார்கள்.

தூக்கி எறியப்பட வேண்டும்:
விவசாய தளைகளை (வைக்கோல்…) எரித்தால், விவசாயிகளுக்கு ஐந்து வருடச் சிறைத்தண்டனை என்ற அரசாங்கத்தின் முடிவை ரத்து செய்ய விரும்புகிறார்கள். இந்த ஆண்டு அக்டோபரில் காற்று மாசுபாட்டைக் கட்டுப்படுத்த மத்திய அரசு புதிய கட்டளை ஒன்றை அறிமுகப்படுத்தியிருந்தது, மேலும் ஐந்து ஆண்டுகள் சிறைத்தண்டனையோ அல்லது ஒரு கோடி ரூபாய் அபராதமோ விதிக்க சட்டம் கொண்டுவந்தது.
இதை ரத்து செய்ய வேண்டும் என்றும், தளைகளை எரித்த குற்றச்சாட்டில் ஏற்கனவே கைது செய்யப்பட்டுள்ள விவசாயிகள் விடுவிக்கப்பட வேண்டும் என்றும் விவசாயிகள் கோருகின்றனர்.

கரும்பு விலையை ரூ .450/ குவிண்டால் (100kg) ஆக உயர்த்துமாறு உத்தரப்பிரதேச விவசாயிகள் அமைப்புகள் கோருகின்றன. 450 ஒரு குவிண்டால். கடந்த இரண்டு பருவங்களில் இது ரூ. 315 மற்றும் 325 ஒரு குவிண்டாலுக்கு உள்ளது. மீரட் மாவட்டத்தின் பாரதிய கிசான் ஒன்றியத்தின் தலைவர் மனோஜ் தியாகி, கடந்த இரண்டு பருவங்களில் கரும்பு விலையில் அதிகரிப்பு ஏதும் ஏற்படவில்லை, அதேசமயம் மின்சாரம், டீசல், பூச்சிக்கொல்லிகள், உரங்கள் மற்றும் உழைப்பு செலவு அதிகரித்து கரும்பு உற்பத்தி செலவு கூடி உள்ளது.
. . . . . . . . .

இந்த அளவு விவசாயிகளின் போராட்டம் நடக்கும் போது மற்ற மாநிலங்களில் இதே அளவு தாக்கத்தை ஏற்படுத்தவில்லை. காரணம் தமிழக விவசாயிகள் அதிகம் அரிசி விளைவிக்கிறார்கள். அதே நேரத்தில் மின்சார சலுகை பறி போவதைப்பற்றி கவலைப் பட்டதாக தெரியவில்லை. ஒவ்வொரு குழுக்களும் சேர்ந்து போராட முன்வராதது டில்லியில் தமிழக விவ்சாயிகளின் போராட்டத்தின் போது மற்ற மாநிலங்கள் கை கொடுக்காததும் வெளிப்படையாக தெரிந்தது.

இந்த போராட்டத்தை தூத்துக்குடி, ஐச் ஹவுஸ் போல் அடக்க முடியும் என தோன்றவில்லை. மதிப்பு மிகு இந்திரா அம்மையால் காலம் தொட்டு இவர்களின் பலம் ஒற்றுமையிலும், தீர்க்க சிந்தனையிலும், உறுதியிலும் தன்னம்பிக்கையிலும் உழைப்பிலும் தியாகத்திலும் அரசுக்கு உணர்த்துகிறது.

நாம் நமது போராட்டங்களில் இவர்களைப் பாடமாகக் கொண்டு, நமது குறைகளை நீக்கக் கற்க வேண்டும். போலி வீராப்பு, கௌரவம், பண ஆசை, பதவி ஆசை தொடருமானால் இனி நாம் அடிமையாய் வாழ பட்டயம் எழுதிக் கொடுக்க வேண்டிய நிலை வரலாம்.

உங்கள் தீர்மானம் என்ன?